Μεγάλη συζήτηση γίνεται τις τελευταίες μέρες αναφορικά με την πιθανή μείωση των ενοικίων και προς τον σκοπό αυτό θα επιδιώξουμε να παραθέσουμε όλα τα δεδομένα, έτσι ώστε να αποτρέψουμε την παραπληροφόρηση αλλά και τους διάφορους καλοθελητές οι οποίοι δεν λένε όλη την αλήθεια στους ενδιαφερόμενους.
Η Βουλή των Αντιπρόσωπων ψήφισε τον “περί Φορολογίας του Εισοδήματος(Τροποποιητικό)Νόμο” του 2020.
Σύμφωνα με τον νόμο παραχωρείται φορολογικό κίνητρο στους ιδιοκτήτες ακινήτων με την μορφή πίστωσης φόρου για μείωση των ενοικίων. Πιο συγκεκριμένα σε πρόσωπο που αποκτά εισόδημα από ενοικίαση ακίνητης ιδιοκτησίας παραχωρείται πίστωση φόρου που ισούται με το 50% της μείωσης του μηνιαίου ενοικίου στην οποία πρόσωπο προέβη εθελοντικά και καλύπτει μείωση 30-50% του μηνιαίου ενοικίου.
Νοείται ότι:
- Η πίστωση φόρου παραχωρείται για μείωση των ενοικίων που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες εντός του 2020, ανεξαρτήτως των συμφωνηθέντων μηνών της μείωσης.
- Η μείωση ενοικίου πραγματοποιείται με γραπτή συμφωνία μεταξύ ιδιοκτήτη και ενοικιαστή.
- Η πίστωση δεν παραχωρείται στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης και ο ενοικιαστής είναι συνδεδεμένα πρόσωπα.
- Η πίστωση φόρου δύναται να χρησιμοποιηθεί έναντι του συνολικού φόρου που προκύπτει για το φορολογικό έτος 2020.
- Οποιοσδήποτε επιστρεπτέος φόρος προκύπτει από την πίστωση δεν δύναται να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που έχει καταβληθεί.
Είναι ξεκάθαρο επίσης κατά την ανάγνωση του νόμου ότι η μείωση αυτή μπορεί να είναι μόνο ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ και όχι υποχρεωτική. Επομένως επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια κάθε ιδιοκτήτη εάν θα προβεί σε μειώσεις στα ενοίκια και εάν επιθυμεί να λάβει οποιαδήποτε φορολογική ελάφρυνση.
Δεν θα μπορούσε να επέμβει το Κράτος στην σύμβαση δύο ιδιωτών και οι οποίοι έχουν συμφωνήσει ένα συγκεκριμένο ποσό και να αναγκάσει ένα εκ των δύο μερών να μειώσει το συμφωνηθέν ποσό.
Συμπερασματικά ο τροποποιητικός αυτός Νόμος μόνο κίνητρο δίνει στους Ιδιοκτήτες οι οποίοι επιλέγουν εάν θα το χρησιμοποιήσουν ή όχι και καλό θα ήταν αυτό να είναι ξεκάθαρο προς όλες τις πλευρές προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παράλογων απαιτήσεων από την μία ή την άλλη πλευρά.Καμία υποχρέωση δεν δημιουργεί ο τροποποιητικός νόμος,παρά μόνο δίνει κίνητρα.